Eind augustus zou de container ongeveer in de haven van Antwerpen aankomen. Best spannend hoor. We hadden hem wel verzekerd, maar ja...je hoort toch geregeld verhalen van containers die plots 'kwijt' zijn, in een verkeerde haven zijn beland of van de hijskraan zijn gevallen. Ook het aantal containers met een deuk (varierend van een deukje tot zeg maar total los) stelde ons niet gerust. Maar ja, niets aan te doen en gewoon afwachten. Ze zouden ons contacteren als hij in aantocht is. De 22e toch maar eens een mailtje naar Antwerpen gestuurd...is ie er al??? Warempel kregen we een mail terug dat hij diezelfde avond nog in de haven zou arriveren en we twee dagen later hem konden komen halen! Toeval? Welnee...achteraf hebben we op de bon gezien dat hij er al twee dagen stond te wachten...
Vol goede moed gingen we dus naar Antwerpen. 9.00 uur moesten we ons melden bij de douaneagentschap. Wij waren er natuurlijk al om half negen, maar kregen een heerlijke koffie van de vriendelijk dame die eigenlijk was vergeten dat we vandaag zouden komen. Niet erg, haar collega had het allemaal geregeld, en die kwam om 9.00 uur. Keurig op tijd, alleen was hij eigenlijk ook vergeten dat we vandaag de auto zouden komen halen. Geen probleem, we kregen een jongen type 'verkoper' mee dus we volgden hem naar de haven.
En om een lang verhaal iets minder lang te maken zal ik de volgende uren even samenvatten:
kantoor 1: ja, ja, geen probleem..ah oh carnet nee, dan moet je eerst naar hierverderop...
Hierverderop: nee, hier moet je niet zijn...hebben wij niets mee te maken....je moet naar de douaneinspectie.....ok
Douaneinspectie: Oh hmmm...je carnet is niet meer geldig...(was nog wel geldig toen we de auto in Mombassa in de container zette...maar in europa dachten we dat niet meer nodig te hebben). je moet naar Brussel je carnet laten verlengen. Kost 220 euro. Que?
Maar we zijn toch in europa. We hebben hier geen carnet meer nodig...even bellen met de RACB in Brussel...kost inderdaad 220 euro om te verlengen, maar omdat de auto nu in europa blijft is het niet echt nodig. Dus na wat onderling overleg en gemompel was het dan opeens goed, en konden we ook bij elke politiepost de auto laten zien, en daar een stempel vragen (gratis!). Dan zou het net zijn alsof we overland terug zijn gekomen... (we hebben een stempel nodig in ons carnet om de waarborg terug te krijgen...). Op een post-it blaadje kregen we een telefoonnummer mee ter bevestiging dat alles in orde was ... , en dat er een losbon gemaakt kon worden. Dus weer terug naar kantoor 1.
Daar eerst naar boven naar de administratie, waar ze een losbon konden maken, en de meneer beneden kon er dan eindelijk zijn stempel opzetten. Er werd een pasje gemaakt waarmee we de haven op konden rijden....het leek te gaan lukken!
De vriendelijke meneer was echter vergeten het pasje te activeren, dus het hek ging niet open....weer terug. Zou goed moeten zijn....nog niet.Ah we moeten het bovenste detectortje gebruiken..lekker handig vanuit de polo...;-) Maar het hek opende en een jongen liep al naar ons toe. Wat kwamen we laden? Huh? Nee, we komen onze auto ophalen. Ja maar ik heb hier een laadbon. Geen losbon. Grrrr...Maar aan de reactie van die jongen gebeurde dat wel vaker, en voor we het wisten had hij de sloten van de container doorgeknipt.
Daar stond ie dan...onze Dagobert....mét lekke band wel te verstaan, maar na een brugje tussen de twee accu's startte hij meteen en konden we de band met de compressor opblazen. Alles leek er nog in te zitten (incl. al het zand) en we wilden zo snel mogelijk weg. Voorzichtig de haven uitgereden, want de kranen kwamen soms plots achter een stapeltje containers te voorschijn (we hadden er een minder veilig gevoel bij dan in Mombassa.....echt waar!) en richting Eindhoven gereden.
Het duurde even...maar het is een heerlijk gezicht zo Bertje voor de deur!!! En daar is ie sinds dan blijven staan....want starten doet ie nu niet meer :-( Hij mist Afrika waarschijnlijk....! - en wij ook!
