donderdag 22 oktober 2009

Bert is back!

Eind augustus zou de container ongeveer in de haven van Antwerpen aankomen. Best spannend hoor. We hadden hem wel verzekerd, maar ja...je hoort toch geregeld verhalen van containers die plots 'kwijt' zijn, in een verkeerde haven zijn beland of van de hijskraan zijn gevallen. Ook het aantal containers met een deuk (varierend van een deukje tot zeg maar total los) stelde ons niet gerust. Maar ja, niets aan te doen en gewoon afwachten. Ze zouden ons contacteren als hij in aantocht is. De 22e toch maar eens een mailtje naar Antwerpen gestuurd...is ie er al??? Warempel kregen we een mail terug dat hij diezelfde avond nog in de haven zou arriveren en we twee dagen later hem konden komen halen! Toeval? Welnee...achteraf hebben we op de bon gezien dat hij er al twee dagen stond te wachten...

Vol goede moed gingen we dus naar Antwerpen. 9.00 uur moesten we ons melden bij de douaneagentschap. Wij waren er natuurlijk al om half negen, maar kregen een heerlijke koffie van de vriendelijk dame die eigenlijk was vergeten dat we vandaag zouden komen. Niet erg, haar collega had het allemaal geregeld, en die kwam om 9.00 uur. Keurig op tijd, alleen was hij eigenlijk ook vergeten dat we vandaag de auto zouden komen halen. Geen probleem, we kregen een jongen type 'verkoper' mee dus we volgden hem naar de haven.

En om een lang verhaal iets minder lang te maken zal ik de volgende uren even samenvatten:

kantoor 1: ja, ja, geen probleem..ah oh carnet nee, dan moet je eerst naar hierverderop...

Hierverderop: nee, hier moet je niet zijn...hebben wij niets mee te maken....je moet naar de douaneinspectie.....ok

Douaneinspectie: Oh hmmm...je carnet is niet meer geldig...(was nog wel geldig toen we de auto in Mombassa in de container zette...maar in europa dachten we dat niet meer nodig te hebben). je moet naar Brussel je carnet laten verlengen. Kost 220 euro. Que?

Maar we zijn toch in europa. We hebben hier geen carnet meer nodig...even bellen met de RACB in Brussel...kost inderdaad 220 euro om te verlengen, maar omdat de auto nu in europa blijft is het niet echt nodig. Dus na wat onderling overleg en gemompel was het dan opeens goed, en konden we ook bij elke politiepost de auto laten zien, en daar een stempel vragen (gratis!). Dan zou het net zijn alsof we overland terug zijn gekomen... (we hebben een stempel nodig in ons carnet om de waarborg terug te krijgen...). Op een post-it blaadje kregen we een telefoonnummer mee ter bevestiging dat alles in orde was ... , en dat er een losbon gemaakt kon worden. Dus weer terug naar kantoor 1.
Daar eerst naar boven naar de administratie, waar ze een losbon konden maken, en de meneer beneden kon er dan eindelijk zijn stempel opzetten. Er werd een pasje gemaakt waarmee we de haven op konden rijden....het leek te gaan lukken!

De vriendelijke meneer was echter vergeten het pasje te activeren, dus het hek ging niet open....weer terug. Zou goed moeten zijn....nog niet.Ah we moeten het bovenste detectortje gebruiken..lekker handig vanuit de polo...;-) Maar het hek opende en een jongen liep al naar ons toe. Wat kwamen we laden? Huh? Nee, we komen onze auto ophalen. Ja maar ik heb hier een laadbon. Geen losbon. Grrrr...Maar aan de reactie van die jongen gebeurde dat wel vaker, en voor we het wisten had hij de sloten van de container doorgeknipt.

Daar stond ie dan...onze Dagobert....mét lekke band wel te verstaan, maar na een brugje tussen de twee accu's startte hij meteen en konden we de band met de compressor opblazen. Alles leek er nog in te zitten (incl. al het zand) en we wilden zo snel mogelijk weg. Voorzichtig de haven uitgereden, want de kranen kwamen soms plots achter een stapeltje containers te voorschijn (we hadden er een minder veilig gevoel bij dan in Mombassa.....echt waar!) en richting Eindhoven gereden.

Het duurde even...maar het is een heerlijk gezicht zo Bertje voor de deur!!! En daar is ie sinds dan blijven staan....want starten doet ie nu niet meer :-( Hij mist Afrika waarschijnlijk....! - en wij ook!




woensdag 16 september 2009

Enkele opmerkelijke uitspraken van afgelopen jaar…

- Two beer please….oh I’m so sorry…I only have cold ones.(Lake Bogoria-Kenia)

- Please, if you give me your email address, we can be together (Kigali-Rwanda)

- Many agencies, you know… too much ali baba…(Acaucus-Libie)

- I know what you want. How do you know? Because. Because of what? Because of many becauses…(Kampala-Oeganda)

- Chantal, I think there’s too much cucumber in the (cucumber!)salad (woestijn-Libie)

- You Farangi, give me my money… (Bale mountains-Ethiopie)

- Where are you from? Belgium. Oh wow, Belgium! So did you bring a Bob Marley tape? (Gedaref-Soedan)

- In Kenya, the policeman is the first person you trust. Welcome! So what did you bring from Tanzania for me? (Grens Tanzania-Kenia)

- Chantal…please sit down! Otherwise it’s too confusing! (Ambassade Rwanda in Kampala-Oeganda nadat er in totaal 3 mensen stonden te wachten…)

- In daytime you talk about Landrover, in nighttime about love (Nalut-Libie)

- Of course no problem! We can repair your tube. We are specialists tyre center…do you have a spanner for the wheel and where is your jack, please? (Nairobi-Kenia)

donderdag 3 september 2009

Eervolle vermelding: Linda en Luk - Bedankt!

Dat is leuk! Wij mochten ons "laatste avondmaal" (in afrika) bij Linda en Luk declareren!

We kozen voor de 'Carnivore'. Een begrip in Nairobi voor de vleesliefhebber. Voorheen werd hier ook iedere avond minstens 3 soorten wild geserveerd, maar door de strenge(re) wetten is een zebralapje niet meer zo vanzelfsprekend.


Bij de ingang staat een enorme grill waar tientallen zwaarden met vlees boven hangen. Het principe is eenvoudig: je betaald een vast bedrag, en je eet tot je niet meer kunt. Zolang het vlagje van je tafelnummer omhoog staat; blijft er eten langskomen. Pas na overgave (dit maak je duidelijk door je vlaggetje plat te leggen) stopt het enorme vleesaanbod en kun je nog rustig een toetje proberen te verwerken. Kip, Beef, Worstjes, Kalkoen, Ribbetjes, Struisvogel, Varkensvlees etc. etc. etc. passeerden de revue. Wij hebben uiteraard ons best gedaan om waar voor ons (andermans) geld te krijgen! Linda en Luk: Merci!!!






zondag 16 augustus 2009

Het einde is in zicht....

We zijn inmiddels terug in Kenia (Mombassa) om Bertje op de post te doen (dure postzegels hoor...!). Hij staat inmiddels sinds vrijdag in de container. Dat ging NET! Maar we hebben alleen de 2 grote kisten en het reservewiel eraf hoeven halen. Daktent en rode kistje konden mooi blijven zitten en we hebben ook geen lucht uit de bandjes hoeven laten. Viel dus nog wel mee.

Normaal zouden we vrijdag ook de container naar de haven brengen en door de douane krijgen (carnet afstempelen en container verzegelen). Maar het zou natuurlijk te makkelijk zijn als dat ook echt allemaal in 1 dag geregeld zou zijn. Kenfreight (agency hier in Mombassa) heeft een probleem met het betalingssysteem naar de haven, en dus kan er geen container gebracht worden.

Op zaterdag nog eens gewacht (want de techniekers werken de klok rond om alles in orde te krijgen!....(zeggen ze toch ;-), maar volgens de laatste berichten zou het dan toch maandag moeten gebeuren....

Dus tja, wat kunnen we anders doen dan....... wachten! (gelukkig hebben we dat afgelopen jaar wel geleerd!)



zondag 9 augustus 2009

Zanzibar!


Een weekje vakantie!


Eervolle vermelding : Jacqueline... bedankt!

Dat is leuk! Wij kregen 20 euro van Jacqueline, te besteden aan iets leuks of lekkers dat we normaal niet gedaan zouden hebben. Gezien we naar Zanzibar gingen, dachten we meteen aan king prawns te eten op het strand...maar nee...dat waren we toch al van plan! Iets ten zuiden van Dar es Salaam zagen we een speciale aanbieding voor stellen: 30 min. rugmassage in een A/C room met zicht op zee: 30.000 Tsh. Past precies!
Wim had last van zijn schouder en Chantal hoeft ook niet lang overgehaald te worden voor een massage, dus dat werd het! Bij de boeking bleek de 'speciale aanbieding' niet meer te gelden. Balen! Maar wat kost een half uur rugmassage dan? Ooh... 15.000 Tsh. per persoon....En wat was dan het verschil met de aanbieding? Dat konden ze eigenlijk ook niet zeggen....wij kijken hier al lang niet meer van op en zonder te discussieren, maar 2x een half uur geboekt! De rugmassage bleek een van top tot teen massage te zijn, en zo kwamen we geheel ontspannen terug uit de 'Beauty Saloon' om weer op het strand te gaan liggen...Jacqueline; BEDANKT!




Wil jij ook een eervolle vermelding op deze blog? Dat kan!

Rekeningnummers:

103695419 t.n.v. C. Brens (NL) of
979-1448087-76 t.n.v. Wim Pinnoo (B)

ovv: Waar het aan besteed dient te worden!

Merci en Bedankt!

Tanzania deel 5



Peponi Beach Resort .... a slice of heaven!




De kust langs de indische oceaan ...



Sisalplantage .... een van de top export producten van Tanzania




Verse visjes op het strand van Bagamoyo...




Dar es Salaam .... de meest 'relax-hoofdstad' van Afrika .... voor ons!

donderdag 23 juli 2009

Tanzania deel 4



Skon kampeerplekske aan de pangani river...



Usambara mountains



Cruisen door de mountains....de weg gaat letterlijk door de markt heen!



hihihaha mzungu hihihaa mzungu hihihaa



Op peponi beach weer de welverdiende dagen rust (met hangmat, boek en bbq als hoofdingredienten). Ook zagen we veel pasgeboren schildpadjes voor het eerst hun weg naar zee zoeken...dat bleek niet voor allemaal even gemakkelijk!

Tanzania deel 3



Ngorogoro crater; een mooi zicht van bovenaf, maar erin rijden voor 200 USD vonden we dan weer net wat te duur...je moet nog wat over houden voor een volgende keer he....






Rondje Mount Meru...hele mooie route en een hoewel aan de Arusha kant volledig bewolkt was, hadden we aan de andere kant toch een mooi zicht!




Mooie route...was minder diep dan het lijkt hoor!



Rara...waar zou dit jongetje zo hard om moeten lachen???


'It's kili time!!!' - de slogan voor het bier met de naam kilimanjaro...Toen hij dan eindelijk zichtbaar werd...konden we maar 1 ding doen! - proost!




donderdag 16 juli 2009

Het aftellen begint...

Op 27 augustus, om 16.30 uur landen we in Amsterdam! Een mooie tijd om meteen even bij de 'Vlaamsche Frieten' op schiphol binnen te springen en de schade in te halen!


Omdat we jullie natuurlijk erg gemist hebben en niet kunnen wachten jullie allemaal weer te zien (en te vervelen met onze verhalen en foto's) nodigen we jullie maar meteen uit voor zondag 30 augustus. Vanaf een uur of 14.00.


Wij zullen proberen op onze fiets (autootje is nog geschorst) wat drinken en snacks in huis te halen (hoewel het ons niet gaat lukken om 7 kratten per fiets mee te nemen zoals ze dat in Rwanda heel goed kunnen)


Wie zeker wil zijn van een zitplaats neemt het best zelf een stoel mee, of komt op tijd! (Huisje is onderverhuurd geweest en dus nog in lege staat...)


Tot dan! of tot een andere keer!